Als je kijkt naar het ontstaan van de popmuziek in Nederland, dan staat er één stad centraal. En dat is Den Haag. En wie ‘Den Haag’ zegt, die zegt: Golden Earring.

De Golden Earring werd opgericht in 1961, en was daarmee de oudste nog bestaande rockband in Nederland. Wás, want op 5 februari 2021 kondigde de band aan te stoppen. Reden: gitarist/zanger George Kooijmans heeft de ziekte ALS. Hiermee heeft de band nog nét haar diamanten jubileum gehaald.

Ik ben nooit een groot fan van ‘the Earring’ geweest. Maar het staat buiten kijf dat de band enorm veel betekend heeft voor de Nederlandse popmuziek. En als een van de weinige bands die ook internationaal zeer succesvol waren, was/is de Golden Earring een echt icoon. En dus een eerbetoon waard!
De band wordt opgericht in 1961 in Den Haag door bassist Rinus Gerritsen (15) en gitarist George Kooijmans (13). In de eerste jaren ‘verslijten’ de jonge heren aardig wat gitaristen en drummers. Met zanger Frans Krassenburg wordt de eerste single, ‘Please go’ dus, opgenomen. En ook de eerste grote hit: ‘That day’. Deze single haalt de 2e plaats van de hitparade. Hij wordt van nummer 1 afgehouden door… ‘Michelle’ van the Beatles. Tja…da’s geen schande…

In 1967 komt Barry Hay de gelederen versterken. En dat scheelt. Veel Nederlanders spreken in de jaren 60 nog nauwelijks Engels. En dat geldt óók voor veel popartiesten… Ze zingen graag in het Engels, omdat ze geïnspireerd worden door bands uit Engeland en de VS. Ja, Engels is ‘in’! Maar taalgebruik en uitspraak zijn vaak nogal onnozel en onbeholpen…

…Zo niet bij Barry Hay. Want die heeft een Schotse vader en is tweetalig opgegroeid. Zijn Engels is authentiek en correct. In Barry en George heeft de Earring nu een krachtig leadzang-duo.
Wat mij betreft een van hun mooiste songs, van eind jaren zestig:
Na een stuk of wat drummers die slechts voor korte tijd bij de band zijn, wordt Cesar Zuiderwijk in 1970 de vaste drummer. En dat zal hij de volgende 51 jaar blijven, tot het einde toe dus.

In de jaren 60 en 70 brengt de band zo’n 30 singles uit en 18 albums (elpees) uit. Vanaf eind jaren 70 loopt het succes echter duidelijk terug. Tournees in de VS zijn verliesgevend, singles halen net wél of net niet de hitparades. De band lijkt in deze tijden van punk en wave niet aan te kunnen sluiten bij de muziekmode. Haar traditionele rock bereikt het publiek niet (meer).
In 1982 besluit de Golden Earring te stoppen. Hun manager vraagt hen echter dan wel afscheid te nemen met een knaller. Een laatste lp (‘Cut’, dat is wat een regisseur roept als een filmopname klaar is).
En op die plaat staat deze song…
Mede door de videoclip wordt ‘Twighlight Zone’ een gigantische hit (top 10 in Amerika), en daarmee ook een comeback voor de band.
Vanaf dat moment staat the Golden Earring aan de top van de Nederlandse muziekbizz. Met veel internationale toernees (vaak samen met wereldberoemde artiesten), en stadionconcerten.
Maar ook in de veel intiemere sfeer van akoestische theaterconcerten komt de band goed tot haar recht, zo blijkt. Het Haagse kwartet is een geöliede muziekmachine die ook schrijft en produceert voor andere artiesten.
En deze song zal wel voor eeuwig hun handelsmerk blijven:
Maarten